Typ budowy ciała, czyli somatotyp jest kluczowym elementem komponowania indywidualnego planu dietetycznego. Dzięki czemu zrozumiesz siebie i zrealizujesz postawione cele treningowe. Wiążą się z tym oczywiście prędkość przemiany materii oraz nasze predyspozycje czy to do gromadzenia tkanki tłuszczowej, czy nabierania mięśni. Jaki właściwie jest mój typ budowy ciała?

Somatotyp, czyli typ metaboliczny / typ budowy ciała

Somatotyp określa typ budowy naszego ciała i zarazem ewentualne predyspozycje treningowe. Niektórym łatwiej jest budować masę mięśniową, zaś inni bardzo szybko magazynują tkankę tłuszczową… System operujący trzema bazowymi typami metabolicznymi pozwala lepiej dopasować działania żywieniowo – treningowe. Podstawowo wyróżniamy budowęy: ektomorficzną (ektomorfik), endomorficzną (endomorfik) i mezomorficzną (mezomorfik).

Ektomorfik

Typ ektomorficzny pod względem cech fizycznych jest najczęściej przedstawiany jako osoba bardzo szczupła, wręcz chuda. Cechami charakterystycznymi są wysokie czoło, chuda sylwetka, długie kończyny, wąska klatka piersiowa. Wyróżniają go też: bardzo szybka przemiana materii i mała masa mięśniowa oraz tłuszczowa. Takim osobom ciężko jest budować masę mięśniową i przybierać na wadze w ogólnym ujęciu (również jeśli chodzi o tkankę tłuszczową).

Mimo wszystko w połączeniu z bardzo niską aktywnością fizyczną, niewłaściwym trybem życia i nieodpowiednimi nawykami żywieniowymi, z czasem mogą zmagazynować nadmierne ilości tkanki tłuszczowej. Co ciekawe, ektomorficy cechują się tendencją do kumulowania tłuszczu w obrębie pasa.

Wąska budowa nie jest jednak odpowiednia dla sportów czysto siłowych. Głównie z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia urazów stawów czy kości. Do tego dochodzą jeszcze kłopoty w zwiększaniu masy mięśniowej co poniekąd odpowiada za kształtowanie parametru fizycznego, jakim jest siła. Za to znakomicie wpasowują się jeśli chodzi na przykład o dyscypliny wytrzymałościowe.

Endomorfik

Można powiedzieć, iż typ endomorficzny jest skrajnym przeciwieństwem ektomorfika. Cechami charakterystycznymi są przede wszystkim szerokie barki, ale i szerokie (często nawet i szersze) biodra. Kształt ciała opisuje się zazwyczaj jako gruszkę z dodatkowo zaokrągloną głową. Ponadto, cechuje się krótkimi kończynami z dość masywnym tułowiem (talia, pas, biodra).

Na ich nieszczęście endomorfików charakteryzuje też wolna przemiana materii i skłonność do przybierania na wadze. Jest im stosunkowo łatwo budować masę mięśniową, jak też wykazują tendencję do magazynowania tkanki tłuszczowej. Tłuszcz u nich kumuluje się głównie w obrębie ud, pasa, bioder.

Szeroka i masywna budowa ciała nie sprzyjają sportom szybkościowym, kondycyjnym czy wytrzymałościowym. Będą jednak zaletą w przypadku dyscyplin typowo siłowych. Mimo wszystko wskazane są regularne treningi, gdyż forma u endomorfika spada stosunkowo szybko.

Mezomorfik

Typ mezomorficzny uznawany jest za wręcz idealny, jeśli chodzi o sport. Mezomorfików cechuje budowa w kształcie litery „V” – tak zwana budowa V-kształtna. Dodatkowo, posiadają umięśnione kończyny, szeroka obręcz barkową i klatkę piersiową, przy jednocześnie wąskiej talii.

Co ciekawe, z reguły mezomorfik otłuszcza się równomiernie i bardzo łatwo jest mu rozwijać siłę oraz wytrzymałość. Podobnie jeśli chodzi o budowanie masy mięśniowej. Jest predysponowany do niemal każdej dyscypliny sportu. Zarówno do sportów szybkościowych, jak też wytrzymałościowych czy siłowych. W szczególności nie ma też problemów z dyscyplinami sylwetkowymi.

Łatwo jest im spalać tkankę tłuszczową i budować dobrej jakości masę mięśniową. Nietrudno jest im utrzymywać niskie zatłuszczenie ciała. Ponadto, towarzyszy im bardzo dobra reakcja przy wysiłku aerobowym i treningu typowo oporowym.

UWAGA!

Oczywiście najczęściej somatotypy są mieszane i nie jest się "książkowym przykładem" np. 100% endomorfika. Mogą rzecz jasna dominowac u nas pewne cechy endomorficzne.